Rozdział 34 - Sława: Gwiazda europejskich mediów

 

"Czasem czuliśmy się niezdolni do spotkania z kolejną grupą dziennikarzy, ale  zawsze na zadawane nam pytania próbowaliśmy odpowiadać świeżo, bezpośrednio, inteligentnie i z poczuciem humoru. 
Jimi miał tendencję do grania nieświadomego wygnańca z Planety X, pozostawiając reporterom możliwość własnej interpretacji udzielanych odpowiedzi."
- Noel Redding

"Jimi Hendrix! Materiał wybuchowy. Rewolucyjny. Seksowny akrobata muzyczny, 

który zburzył każdą konwencję...
The Beatles są uosobieniem burżuazji. Jimi Hendrix, jego perkusista Mitch Mitchell i gitarzysta Noel Redding, są rewolucjonistami w największej i najbardziej niespokojnej branży naszych czasów... Jimi nie byłby gwiazdą bez Noel'a i Mitch'a."
-szwedzka gazeta "Varmlands Folkblad" z 11 września 1967

"Hendrix nawet w przeciętnej formie rekompensuje koszt zakupu 

raczej dość drogich biletów."

- szwedzka gazeta "Arbetet" z 11 września 1967

Po amerykańskiej trasie bardzo wzrósł prestiż zespołu w Europie. Gwałtownie wzrosło zainteresowanie mediów: telewizji, radia i prasy, "gwiazdą" która właśnie wróciła ze Stanów i odniosła tam sukces (głównie w Monterey). Po raz pierwszy na lotnisku czekali na zespół dziennikarze !

Najbliższy okres, oprócz koncertów, intensywnie wypełniać będą nagrania dla telewizji i radia, a także wywiady oraz sesje zdjęciowe.

Zespół wrócił w poniedziałek, a już we wtorek, 22 sierpnia 1967, nagrywał dla programu Dee Time, telewizji BBC, teledysk do najnowszego singla Burning Of The Midnight Lamp. Występ przypominał spektakl mimiczny, gdyż był to typowy playback.

Dwa dni później, w czwartek 24 sierpnia, The Jimi Hendrix Experience ponownie nagrywał tę samą piosenkę dla telewizji BBC - tym razem dla programu Top Of The Pops, 

w którym stosowano trochę inną technikę zabezpieczającą: podkład muzyczny odtwarzano z taśmy, ale wokalista, aby urealnić występ, śpiewał "na żywo". 

Według McDermott'a właśnie wtedy miała miejsce pamiętna sytuacja: po zapowiedzi gospodarza programu, anonsującej The Experience, z głośników popłynęła melodia utworu "The House That Jack Built" zespołu Alan Price Set. Po kilku sekundach dezorientacji, Hendrix odezwał się: "Przykro mi, stary, ale nie znam słów (tej piosenki)". Prowadzący przeprosił i puszczono właściwą taśmę.

25 sierpnia 1967 w londyńskim mieszkaniu przy Edgware Road fotograf Terence Donovan robi serię zdjęć w kolorze dla gazety „Sunday Observer”. 

Zdjęcia z tej sesji ozdobiły okładki dwóch książek:

"Jimi: Intymna biografia" autorstwa Curtis'a Knight'a z 1974 roku, oraz wydanej prawie 50 lat później "Wild Thing: Krótkie urzekające życie Jimi'ego Hendrix'a" napisanej przez Philip'a Norman'a i wydanej w 2020 roku.

W niedzielę, 27 sierpnia, The Jimi Hendrix Experience po raz kolejny wystąpił w Saville Theatre. Jimi uznawał zaproszenia do Saville jako bardzo prestiżowe - był to przecież "dom Beatles'ów" - i być może z tego powodu, dzięki dobremu nastawieniu Hendrix'a, wszystkie koncerty zagrane w tym miejscu należały do najlepszych. Jimi w dobrym humorze dużo żartował i dawał z siebie wszystko. Tym razem w repertuarze znalazło się trochę więcej bluesa: "Summertime Blues", "Catfish Blues", "Red House".

Na jednym z plakatów wykorzystano zdjęcie ze wspominanej już czerwcowej sesji autorstwa Karl'a Ferrris'a, a on sam, według McDermott'a, właśnie w trakcie tego koncertu wykonał kolejne zdjęcie, 

które za rok również wykorzystano na okładce LP "Electric Ladyland" w wersji Reprise i Polydor.

Nie wiadomo, które zdjęcie jest oryginalne, a które odwrócone?

Niestety w trakcie imprezy dotarła do organizatorów smutna i szokująca wiadomość - właściciel Teatru i słynny menedżer The Beatles, Brian Epstein, został znaleziony martwy w swoim domu ! W tej sytuacji, ku rozczarowaniu bardzo licznej publiczności, odwołano drugi, wieczorny koncert.

28 sierpnia miała miejsce sesja w Hyde Parku.

We wtorek, 29 sierpnia, zespół pojawił się w Nottingham jako główna gwiazda Nottingham Blues Festival z udziałem tradycyjnych bluesmanów Jimmy'ego Cliff'a i Long John Baldry'ego. Co ciekawe, tym razem, pomimo że był to festiwal bluesowy, Jimi nie umieścił w swoim programie żadnego bluesa !

Jimi miał wielokrotnie przykre doświadczenia z krytykującymi go muzykami grającymi tradycyjnego bluesa, twierdzącymi jakoby "Hendrix nie potrafił grać bluesa i wypaczał go". Jimi z kolei uznawał blues za podstawę wszystkiego co robi, zaś wielu białych odbiorców jego muzyki, niesłuchających bluesa w tradycyjnym brzmieniu, zaakceptowało tematy bluesowe w wykonaniu Hendrix'a, ogłaszając, że dzięki niemu blues stał się bardziej przystępny i zrozumiały dla szerszego grona odbiorców.

Być może tym razem, na festiwalu bluesowym, Jimi chciał po prostu uniknąć kolejnej konfrontacji z tradycjonalistami ?

The Jimi Hendrix Experience zagrał: "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band", "Killing Floor",  "Fire", "Hey Joe", "I Don't Live Today", "Like A Rolling Stone" i "Purple Haze". 

2 września ukazał się bardzo pochlebny artykuł-relacja z tego koncertu:
Richard Williams (Guardian Journal): "Mitch Mitchell jest na dobrej drodze do opracowania nowego stylu rockowego bębnienia opartego na nieprzerwanym strumieniu dźwięku z całego zestawu, zamiast uporczywego uderzania w talerz i wybijania pulsującego rytmu. Ale czas pokaże, czy ta innowacja znajdzie akceptację? - przecież nie będziecie w stanie tańczyć!... Like A Rolling Stone trwał dłużej niż 15 minut i było to po prostu arcydzieło... Pod koniec uderzał gitarą w stojącą za nim ścianę głośników, po czym beztrosko rzucił instrument na ziemię, stwarzając przy tym niesamowitą ścianę dźwięku i doprowadzając tłum do ekstazy, w której ludzie jak w amoku machali rękoma, obracali się i popychali. W pewnym sensie ci trzej: Jimi, Noel i Mitch są więc muzycznymi zabójcami doprowadzającymi zmysły odbiorców do całkowitego unicestwienia."

Po tym jak Chas Chandler ożenił się, Mitch Mitchell postanowił się zaręczyć z 17-letnią Carolyn Kinsey, z którą znał od czterech lat. Przyjęcie na 25 osób odbyło się w domu jego rodziców (być może w środę 30 sierpnia). Mitch przy okazji świętował swoje 21-sze urodziny, które w rzeczywistości minęły 9 lipca, gdy był w USA na trasie z The Monkees.

Noel Redding w swoim pamiętniku zanotował 31 sierpnia jako dzień, w którym odbyła się sesja zdjęciowa w Londynie oraz, tego samego dnia, sesje zdjęciowe oraz koncert radiowy (wraz z zespołem The Caravelles) w Berlinie.

W sobotę 2 września The Jimi Hendrix Experience bierze udział w programie telewizyjnym ZDF „4-3-2-1” w Berlinie. Był to jeden z pierwszych kolorowych programów w niemieckiej telewizji. Niestety ZDF nie zarchiwizował taśm. Wykonano piosenki „Can You See Me” i „Burning of the Midnight Lamp”.

Od niedzieli 3 września rozpoczęła się 10-dniowa trasa po Szwecji:
3 września - Goeteborg (2 koncerty)
4 września - Sztokholm (2 koncerty) 
5 września - koncert radiowy w Sztokholmie 
6 września - Vasteras (2 koncerty)  
8 września - Gastrikland (2 koncerty)
9 września - Karlstad (2 koncerty) 
10 września - Lund (2 koncerty) 
11 września - Sztokholm (2 koncerty) 
12 września - Gothenburg (2 koncerty)

W wolnym dniu, 7 września, Jimi przez ponad 4 godziny jammował z duetem Hansson and Karlsson, grającym muzykę zawierającą wiele elementów jazzowych. To od nich Hendrix zapożyczył utwór "Tax Free", który w następnym roku na stałe zagości w repertuarze koncertowym The Experience.

Podobno nagrano także dla programu telewizyjnego "Popside" teledyski do 5 utworów puszczonych z playbacku (Noel podaje datę 7 września, inne źródła 8 września). Transmisja programu miała się odbyć 10 września.

Szwedzkie tournee zostało bardzo dobrze udokumentowane. Zachowało się wiele zdjęć, wywiadów, notatek i artykułów prasowych, oraz nagrań, spośród których radiowy koncert dla publiczności z 5 września należy uznać za najlepszy, obok nagrań z Monterey, dokument upamiętniający występy zespołu "na żywo" w 1967 roku.

Materiał został wydany na wielu bootlegach, oraz oficjalnie w 4-płytowym box'ie "Stages" z 1990 roku. Na poszczególnych wydaniach są różnice w kolejności utworów.

'Tonarskvall', Radiohuset, Stockholm, Sweden
01. Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band
02. Hey Joe
03. I Don't Live Today
04. The Wind Cries Mary
05. Foxy Lady
06. Fire
07. The Burning Of The Midnight Lamp
08. Purple Haze

Oprócz koncertu radiowego, amatorsko zarejestrowano jeszcze 5 innych występów z tego tournee dostępnych np. na... 

"HENDRIX LIVE IN SCANDINAVIA  VOL. 1" (6 CD BOX) z 2007 roku.

Jeśli chodzi o materiał graficzny, godna polecenia jest książka "Jimi Hendrix: The Nordic Concerts 1967-1970" z 2019 roku, będąca 176-stronicowym, elegancko wydanym albumem-monografią w formacie 21,5 x 27,5 cm.