Rozdział 36 - Sława: "Axis:Bold As Love"

                                                     

                                                    TRACK RECORDS 1967

Od brytyjskiej premiery "AYE" minęło niespełna 7 miesięcy, a od amerykańskiej zaledwie 3 i pół miesiąca i jeszcze nie przebrzmiały ostatnie słowa na pierwszej płycie: "...Not necessarily stoned, but beautiful.", a już ujrzał światło dzienne kolejny LP JHE zatytułowany "Axis: Bold As Love". Światową premierę miał w UK w piątek 1 grudnia 1967 r.

Jimi Hendrix: "... trzeba było zdążyć przed świętami, pod choinkę dla dzieciaków".

Okładkę zaprojektował David King. Zewnętrzną stronę, tzn. front i rewers, stanowiła jedna pionowa grafika, której autorem był Roger Law. Grafika jest wariacją hinduskiego obrazu Viraat Purushan-Vishnuroopam.

Roger Law stosunkowo wiernie odtworzył górną część obrazu zastępując oblicze bóstwa twarzą Jimi'ego - boga gitary o wielu ramionach, którego wizerunek uzupełniają profile Noel'a i Mitch'a. 

Zmieniono natomiast dolną część obrazu, wypełniając ją "tłumem" dziewcząt, tu utrzymanych w stylistyce, a więc hinduskich (koncepcja tłumu dziewcząt wokół Hendrix'a powróci na kolejnym projekcie David'a King'a - okładce albumu "Electric Ladyland").  

Po rozłożeniu całość prezentowała się niczym plakat.

Konsekwencją koncepcji okładki w formie dużego plakatu była konieczność jej rozkładania (gatefold), pomimo że płyta była pojedyncza. Po zamknięciu okładki trzeba ją było obrócić o 90 stopni, aby nie była położona w prawo (płyta wkładana jest od strony kolistego napisu, tzn. od góry grafiki). Poza tym trzeba było wypełnić wewnętrzną stronę okładki tzw. "rozkładówkę". Wybrano zdjęcie zespołu wykonane przez Donald'a Silverstein'a,

które po obróbce, głównie po mocnym przyciemnieniu i przycięciu, powoduje odczucie, że JHE jest znacznie bardziej tajemniczy i niepokojący, niż na oryginalnej fotografii.

Portret zespołu prezentuje się bardzo efektownie, ma jednak jeden poważny mankament - twarz najważniejszej postaci znajduje się dokładnie na środku, skutkiem czego jest zniekształcona pionowym załamaniem, wynikającym z konieczności składania okładki ! Twórcy projektu byli tego świadomi, jednak nie tylko nie zmienili projektu zapobiegając deformacji, ale obrócili to w żart - w notce w prawym dolnym rogu poinformowali, że "Jimi Hendrix to człowiek pośrodku z niesforną fryzurą i przełamaną twarzą".

"Rozkładówka" Track wyróżnia się czarną ramką u góry i na dole, z dziwnym wycięciem w kształcie trójkąta (ząbka?) w miejscu składania, wynikającymi z nietypowego sklejenia - na zewnątrz - rozkładówki z okładką. Podobnie jak na "AYE" nie zamieszczono na okładce tytułów utworów, a labele nie zawierały czasu ich trwania.

Istnieje też wersja Track, bez wspomnianego wyżej "ząbka".

Track wydał LP równocześnie w wersji MONO (612 003) i STEREO (613 003). 

Track nie zastosował oznaczeń MONO lub STEREO na okładce. Różnicę w oznaczeniu można było znaleźć dopiero na labelu - trójkąt z literą M dla MONO lub dwa zachodzące na siebie kółka dla STEREO. W wersji MONO skrócono pierwszy utwór "EXP".

Pierwszy nakład Track, zarówno MONO jak i STEREO, wzbogacony został o dodatkową 2-stronicową, rozkładaną wkładkę, formatu nieco mniejszego od okładki. 

Na żółtym tle zamieszczono wizerunek zespołu - zdjęcie przerobiono na grafikę w kolorze białym, a na całości zamieszczono słowa utworów w kolorze czerwonym, przez co stały się one mało czytelne. Na wkładce również nie podano czasu trwania utworów.

Wizerunek zespołu widniejący na wkładce jest przeróbką zdjęcia, którego autorem był Gered Mankowitz.

REPRISE 1968

W USA i Kanadzie płyta ukazała się w styczniu 1968 roku. Wydana została równocześnie, lub prawie równocześnie, w wersji STEREO i MONO. Zewnętrzna okładka różniła się od wydania Track/Polydor jedynie małym logo wytwórni w prawym górnym rogu oraz oznaczeniem STEREO lub MONO w lewym górnym rogu. 

natomiast wewnątrz, na rozkładówce, zamiast zdjęcia zespołu, wykorzystano brytyjską wkładkę, z tą różnicą, że tło było czarne.

Pierwsze wydanie Reprise STEREO miało 3-kolorowe labele.

3-kolorowe labele miało również kanadyjskie wydanie monofoniczne.

W USA wydano MONO prawdopodobnie 3 lutego 1968 roku. W tym czasie Reprise w USA wprowadził nowy wzór labela (etykiety) i zaczął wycofywać się z wydań monofonicznych.

W efekcie tych działań "Axis..." MONO w USA ukazało się tylko z 2-kolorowym labelem w ilości nieprzekraczającej 50 000 egzemplarzy - tak więc obecnie to tłoczenie jest praktycznie nieosiągalne, a egzemplarz w bardzo dobrym stanie może - podobno - osiągnąć cenę nawet od 5 do 10 tys. dolarów.

Wkrótce również edycja STEREO otrzymała w USA nowy, 2-kolorowy label,

który wkrótce został zastąpiony kolejnym wzorem.

Wszystkie późniejsze wydania - wyłącznie STEREO - miały jednobarwne miodowe labele.

Natomiast arcyrzadkie jest wydanie promo

z białymi labelami i okładką bez oznaczenia w górnym lewym rogu, za to z etykietą
 "PROMOTION-NOT FOR SALE".

BACKTRACK 1970

"Backtrack 11" zawierał pełną, stereofoniczną wersję "Axis:...".

Dla koneserów sporą wartością tego wydania jest wykorzystanie innych miksów niż na pierwotnym wydaniu ! Dotyczy to utworów: 2, 5 i 6  na "SIDE 1" oraz 1, 2, 3, 4 na "SIDE 2".

Okładka "Backtack 11" miała kolor zielony.